این قطرات عمر

• زمانی در یک کتاب خواندم که مدت زمانی که یک فرد عادی برای مرور یک گزارش یا خبر کوتاه صرف میکند حدود «20» ثانیه است.
• در جایی دیگر خواندم که «4» دقیقه ابتدای آشنایی بین دو فرد در اولین دیدار آنان نقش مهم و عمده ای در ادامه و نوعیت ارتباط بعدی این دو خواهد داشت.
• در کارگاهای آموزشی مدیریت میگویند مدت زمان توجه و تمرکز مستمعین و شرکت کنندگان در یک همایش (جلسه) به سخنان گوینده یا سخنران, در بهترین حالات فقط «50» دقیقه است.
• میگویند حداکثر زمان تاثیر گذاری یک برنامه تلویزیونی,خبری و یا آموزشی 90 جلسه(سه ماه) و آنهم جلسات 35-45 دقیقه ای است و بعد از این زمان اگر در نحوه برنامه و یا جلسه تغییر رونما نگردد , نمودار(گراف) پیشرفت و تاثیرگذاری به سرعت نزول پیدا میکند.

 

خب با این تفاصیل , چرا خداوند به ما عمرهایی چندصد برابر این مدتهای مفید داده؟

آیا دلیلی جز این داشته که به ما این قدرت را داده تا برای جبران هر لحظه بد و غیر مثمری که گذرانده ایم و هدر دادیم؛ هزاران هزار لحظه خوب و مفید برای خود و دیگران خلق کنیم و جای خالی آن لحظهات پوچ را پر کنیم؟